گاز طبيعي عمدتا از هيدروكربونها همراه با گازهايي مانند كربن دي اكسيد ، نيتروژن و در بعضي از مواقع هيدروژن سولفيد تشكيل شده است بخش عمده هيدروكربورها را گاز متان تشكيل مي دهد و هيدروكربورهاي ديگر به ترتيب عبارتند از اتان ، پروپان ، بوتان، پنتان و هيدروكربورهاي سنگين تر ناخالصي هاي غيرهيدروكربوري نيز مانند آب ، كربن دي اكسيد ، هيدروژن سولفيد و نيتروژن در گاز طبيعي وجود دارد. گاز چنانچه در نفت خام حل شده باشد گاز محلول (SOLUTION GAS ) نام دارد و اگر در تماس مستقيم با نفت از گاز اشباع شده باشد گاز همراه (ASSOCIATED GAS) ناميده مي شود.

گاز غير همراه ( NON-ASSOCIATED GAS)از ذخايري كه فقط قادر به توليد گاز به صورت تجاري باشد استخراج مي شود در بعضي موارد گاز غير همراه حاوي بنزين طبيعي و يا چكيده نفتي ( CONDENSATE) استخراج مي شود كه حجم قابل توجهي از گاز را از هر بشكه هيدروكربور بسيار سبك آزاد مي كند.

گاز طبیعی برای مصارف نیروگاهی (توربین های گازسوز و بویلرها) همچنین در موتورهای درونسوز جرقه ای (ژنراتورهای گازسوز) جهت تولید برق از گاز طبیعی و همچنین مصارف گرمایشی و پخت وپز در ایران مورد استفاده قرار می گیرند.

خواص فیزیکی و شیمیایی گاز طبیعی:

چگالي گاز متان 55 صدم است ، ولي با توجه به تركيبات سنگينتر همراه گاز طبيعي ، چگالي آن مي‌تواند به حدود 65صدم نيز برسد. بنابراين گاز طبيعي از هوا سبكتر بوده و در صورت نشت از خطوط لوله و يا ساير اجزاء شبكه گاز و يا لوله كشي وسائل گاز سوز در منازل بسمت بالا حركت ميكند و در مكانهاي مسقف قسمت زيادي از گاز نشت شده در زير سقف تجمع ميكند. گاز طبيعي در صورتي كه بطور كامل خشك و فاقد مواد زائد باشد و هواي كافي به آن برسد ، با شعله آبي ميسوزد ودر غير اينصورت شعله‌هاي قرمز ، نارنجي ،زرد يا سبز حاصل خواهد شد.هر متر مكعب گاز طبيعي بصورت متوسط ده هزار كيلو كالري ارزش حرارتي دارد ، امّا اين مقدار اسمي است و ارزش حرارتي دقيق گاز طبيعي هر ميدان گازي ، تابع تركيبات آن بوده و بطور كلي هر چه درصد متان در گاز طبيعي بيشتر باشد ارزش حرارتي آن پائين تر است . دماي احتراق خود به خود گاز طبيعي 649 درجه سانتي گراد است كه 315 درجه سانتي گراد بالاتر از دماي خود اشتعالي بنزين است.

ژنراتورهای گازسوز گرین پاور: گاز طبیعی، انرژی سبز انگیزه ای بی پایان

واحد هاى مورد استفا ده گازطبيعى کدامند؟

گازطبيعى را مى توان با واحد هاى مختلف اند از هگيرى كرد: يا مطابق محتواى انرژى (كه به آن حرارت نيز اطلاق مى شود) و يا حجم.

براى هر يك از اين روش هاى اند از هگيرى، واحد هاى مختلفى در صنعت گازطبيعى مورد استفاد ه قرار مى گيرد:

براى اند از هگيرى انرژى، امكان استفاد ه از ژول(J)، كالرى (cal)، بی تی یو(Btu)، کیلووات ساعت(kWh) ویا كالرى كوچك (ترمTherm) وجود د ارد.

براى اند از هگيرى حجم، رايج ترين واحد، مترمكعب يا فوت مكعب است.

هنگام استفاد ه از اند ازه گيرى حجمى براى گازطبيعى، آگاهى از اين كه در چه دما و تحت چه فشارى گاز اند ازه گيرى مى شود، حايز اهميت است. در واقع، چون گاز قابليت فشردگى بالايى د ارد، حجم گاز تنها در دما و فشار خاص مقرر شد ه، معنى د ارد.